Party,party en een hoop relaxen

Inmiddels is er een hoop gebeurd tijdens mijn grote reis. Ik ben van Koh Chang naar het eiland Koh Payam (ligt er naast) verhuisd. Het was een twee uur durende tocht in de brandende zon op een longtailboot (zonder schaduw). Koh Payam is geweldig! Het is een stuk groter dan Koh Payam. Hier rijden een hoop scooters en ik heb er zelf ook maar een gehuurd om wat van het eiland te kunnen zien. De eerste keer was doodeng. En ik werd behoorlijk uitgelachen door de man die de scooter aan mij verhuurde. Maar goed oefenen baart kunst dus na een tijdje had ik dat ding wel onder controle en durfde ik eindelijk wat harder te rijden. Het strand waar mijn eerste bugalow was was erg mooi maar er waren veel korte golven en het waaide er hard. Daarom ben ik later naar een bungalow op een ander strand (Long beach) verhuisd. De tweede bugalow was goedkoop, relax met leuke en jonge mensen. De bungalow heette Lazyhuts en deed haar naam zeker eer aan. Overal waren hangmatten en plekken om te relaxen en daar maakte iedereen dankbaar gebruik van. Daar heb ik ook een groep Finnen ontmoet. Ze vroegen mij mee naar een feest op het eiland.

Omdat het eiland niet 24-7 electriciteit heeft wordt het feest elke keer op een andere plek gegeven zo delen de cafe - kroegen de kosten. We gingen eerst wat drinken bij het huis van Dan (een redelijk goed engels sprekende local, die zijn schaars). Daarna gingen we naar het feest in de BBQ-bar. Dit was erg tof en ik heb met veel mensen gekletst. Met Finnen, Duitsers, Locals, enz. Het volgende feest waar ik naar toe ging met een kleiner geworden groep Finnen was in de Hippie-bar. Dit feest overtrof het andere! Het was erg groot en op het strand hadden ze een grote boot gebouwd van aangespoeld hout. Alles was versierd met neon kleuren en er werd veel gedanst op de dansvloer. Op de heen en terug weg hadden we wat scooterproblemen. Op de heenweg raakte de tank leeg van een van de scooters (gelukkig niet de mijne) en moest ik omkeren om de andere te zoeken. Dit was wel even spannend maar gelukkig konden we ze wel vinden en hebben we wat benzine voor ze gehaald (dat verkopen ze in glazen flessen bij de meeste restaurants of bars). Een heel avontuur! Gelukkig konden we wel genieten van een ontzettend mooie sterrenhemtel! De pech op de terug weg was iets ernstiger... dit gebeurde (uiteraard) wel met mijn scooter. Ik kreeg halverwege een lekke achterband. Aangezien het 4 uur s nachts was konden we niks anders doen dan heel voorzichtig verder te rijden over de super slechte weg. We hebben het overleefd en zijn veilig aangekomen bij onze bungalow!

Overdag hield ik mij vooral bezig met de meest comfortabele houding te zoeken en het beslissen of ik nu al de zee in ga of dat ik er nog even mee kan wachten. Eten speelde vaak ook een belangrijke rol op deze dagen. Het is echt lekker en ik probeer langzaam te wennen aan het scherpe eten (dit is geen must want ze kunnen het ook niet scherp bereiden). De zee is echt heerlijk warm en soms is het bijna jammer dat hij gen grotere verfrissing kan bieden. Na 4 fantastische nachten op dit eiland ben ik met de boot terug naar Ranong gegaan om vanaf daar naar Phuket te gaan met de bus (overdag dit keer). De bus was best luxe want ze hadden wifi aan boord! De 5 uur durdende busrit koste mij slechts 5 euro.

Phuket. Het is vast heel erg mooi, bijzonder en leuk voor euh.. bepaalde mensen. Maar voor mij... HET WAS EEN RAMP! Het begon al bij mijn hostel die ik netjes van te voren online had geboekt. Het zou mijn eerste Dorm worden en ik was er erg benieuwd naar. Mijn bed bleek een flinter dun matje op de zijn. Dus nam ik een upgrade van 100 bath naar een echt bed. Vervolgens moest ik 500 bath extra betalen voor een deken, handoek en een locker. Dus uiteindelijk was ik 15 euro kwijt in plaats van 5 euro. Nadat ik mij geinstaleerd had ging ik maar eens de straat op om iets te eten te zoeken. Aangezien mijn hostel in het midden van Patong was gevestigd (ik had mij blijkbaar blind gestaard op het strand wat 500 meter lopen is), schoten er zodra ik buiten was heel veel geluiden en lichten op mij af. Overal verkopers die Ping Pong shows aanbieden (vrouwen die ping pong spelen met hun..... ahum). Alle eettenjes waren stukken duurder dan ik gewend was. En werkelijk iedereen leek samen met een groep of met een persoon te zijn waardoor het contact leggen heel erg moeizaam ging. Zelfs in mijn hostel leek het onmogelijk om mensen te leren kennen. Dus ben ik die avond maar vroeg gaan slapen i.p.v. het nachtleven (veel clubs en bars) van Phuket te verkennen. De volgende dag ben ik vroeg opgestaan (nergens ontbijt te vinden, alleen een klef broodje bij de seven-eleven, een supermarkt) en heb ik een motor raxi genomen naar de pier en vanaf daar met de boot naar Koh Yao gegaan.

Wat een opluchting om weer op een prachtig rustig eiland te zijn. Ik geloof dat ik last heb van toeristen-ontwijkend-gedrag. Ik was nog niet van de boot gestapt of ik had al contact gemaakt met twee Duitse jongens van mij leeftijd (Duitser zijn echt overal!). Dit scheelde erg in de prijs omdat we een taxi (lees achterbak van een pick-up) konden delen. De accomodaties zijn hier wel duur. Ik zit in een van de goedkoopste en die is 1000 bath (23 euro, wat eigenlijk helemaal niet zo heel duur is). Maar ik moet zeggen dat ik wel erg blij ben met mijn airco en mijn huuuuge kamer. Morgen ga ik een op een snorkel trip samen met 5 andere (dat maakt het stukken goedkoper, anders was het 4500 bath). Dat wordt de hele dag op een longtailboat relaxen, zwemmen en snorkelen. Vrijdagochtend vertrek ik naar Koh Phi Phi.

Ik merk dat ik soms wat moeite heb met Nederlands typen omdat ik constant engels spreek. Bovendien heb ik een laptop geleend van Lars (een van de duitse jongens) om dit verslag te kunnen typen. En het Duitse toetsenbord ziet er toch net wat anders uit dan het Nederlandse.

Nog een paar leuke weetjes:

1) Het fruit smaakt hier stukken beter dan in Nederland en ik hou echt van de verfrissende fruit shakes.

2) Insecten.. wen er maar aan. Ze zitten overal! Maar de meeste doen geen kwaad (vooral de grote groene sprinkhanen van 15 cm lang zijn indrukwekkend)

3) Sawadikaaa (rek die a heel lang uit) is hallo in Thai

4) Locals zijn super aardig en doen soms veelste veel moeite voor je zelfs als ze eigenlijk niet weten wat je bedoeld.

5) Alle Thai zijn chaoten! Er wordt veel heen en weer gekletst en overlegd en ze vertellen jou niks. Maar uiteindelijk is alles altijd goed geregeld.


Liefs Tonke